GDE SE IZGUBILA PARTIZANOVA KOŠARKAŠKA ŠKOLA? Frapantni podaci sa meča u Vitoriji!
IZVOR: Republika - 15.10.2022 | 13:33
Košarkaši Partizana ovosezonsku Evroligu započeli su sa dva poraza.
Nadali su se svi u Humskoj da nakon pune decenije, start nove sezone u elitnom evropskom košarkaškom takmičenju po njih može biti znatno bolji, ali nakon gostovanja u Berlinu i u Vitoriji puleni trenera Željka Obradovića prikovani su za samo dno tabele.
Međutim, ono što crno-bele, ali i sve košarkaške radnike u Srbiji može i mora posebno da zabrine, jeste činjenica da su tokom susreta sa Baskonijom košarkaši Partizana postigli ukupno 96 poena, a od tog broja svega tri je zabeležio košarkaš koji se smatra domaćim igračem.
Najefikasniji u redovima crno-belih bio je Kevin Panter koji je zabeležio 26 poena, sledi Zek Ledej sa 23, a dvocifreni učinak ostvarili su i Matijas Lesor i Džejms Naneli koji su postigli 19, odnosno 13 poena.
Među strelce upisali su se još i Joanis Papapetru (5), Dante Egzum (4) i Jam Madar (3). Identičan poenterski učinak kao i izraelski košarkaš, tri poena, ostvario je i jedini igrač koji se smatra domaćim košarkašem Tristan Vukčević.
Foto: Euroleaguebasketball.net/printscreen
Ako se zna da je Tristan Vukčević, koji je u januaru 2022. godine stigao u redove Partizana, rođen u italijanskoj Sijeni i da je od svoje 16. godine bio član madridskog Reala, navedeni podaci postaju i te kako poražavajući.
Postavlja se pitanje gde se to izgubila Partizanova škola košarke, ali ne samo Partizanova, s obzirom da su i tokom susreta između Crvene zvezde i Panatinaikosa, takođe košarkaši sa stranim pasošima bili nosioci igre. Tokom tog meča od 75 poena koliko su postigli momci u crveno-belim dresovima, svega 29 je otišlo na konto srpskih igrača.
Foto: Euroleaguebasketball.net/printscreen
Evidentno je da se sport koji je nekada smatran nacionalnim ponosom nalazi u velikoj krizi. Zemlja koja je kroz istoriju iznedrila veliki broj vrhunskih košarkaša, a samim tim i poentera koji su iz meča u meč umeli da "zatrpaju" koševe protivnika, sada je došla u situaciju da u dva najveća i najtrofejnija kluba samo i gotovo jedino glavnu reč vode stranci.
Jasno je da se bez stranih košarkaša ne mogu očekivati uspesi, ali većina onih koji su ovog leta zadužili opremu večitih rivala, do sada nije pružila ništa, ili jako malo u odnosu na ono što se od njih očekivalo.
Dovoljno je reći da su beogradski Večiti rivali u ovogodišnjoj Evroligi ukupno odigrali četiri susreta i ostvarili isto toliko neupseha, a identičan učinak bio bi ostvaren i da su više šansi na parketu dobijali domaći igrači. Čini se da instant uspesi koji se ostvaruju velikim novčanim ulaganjima, na ovim našim podnebljima ne uspevaju, a usled svega velki problemi nastaju i kada je nacionalni tim u pitanju koji već dva leta proživljava verovatno i najteže trenutke u svojoj istoriji.
Pobede će u nekom narednom periodu svakako doći, ali ostaje veliko pitanje koliko će u njima učestvovati srpski košarkaši, ili će crveno i crno-beli postati isključivo legije stranaca koje neće imati vremena da stvore domaćeg igrača koji će u budućnosti predstavljati okosnicu nacionalnog tima.