HRVATI ODUŠEVLJENI FILMOM "VOLJA SINOVLJEVA": "POBESNELI MAKS" S UKUSOM ŠLJIVOVICE


IZVOR: M. J. - E. S. T. - 29.11.2024 | 22:48


Srpska kinematografija deluje gigantski u odnosu na sve regionalne, pun je hvale kritičar Indeksa

Foto: printskrin sa telegraf sajta, foto nemanja miscevic , Wikipedia, Printscreen
HRVATI ODUŠEVLJENI FILMOM "VOLJA SINOVLJEVA": "POBESNELI MAKS" S UKUSOM ŠLJIVOVICE

Posle salve pohvala na račun serije "Sablja", hrvatski novinari sada su pali u trans zbog filma "Volja sinovljeva", koji je juče počeo da se prikazuje u srpskim bioskopima. Za obe pozitivne kritike jedno je zajedničko: divljenje našoj kinematografiji.

SVE VRHUNSKI

- Hteli to drugi u okruženju priznati ili ne, srpska kinematografija u ovom trenutku deluje gigantski u odnosu na gotovo sve regionalne. Tako je u gotovo svakom aspektu filmske umetnosti - režiji, glumi, scenariju, a ponajviše u produkciji, u čiji je razvoj susedstvo uložilo dovoljno, očigledno metodično i kontinuirano, da su projekti o kojima se nekada moglo samo sanjati, poput "Volje sinovljeve", postali mogući - piše kolumnista Indeksa Andrija Maslać.

On dodaje da se radi o postapokaliptičnoj verziji "Pobesnelog Maksa" ili, kako je duhovito naziva, "Med Maks s aromom šljivovice":

- Vrhunski izgled scenografije, kostima, maski, fotografije, zvuka i opšti estetski dojam stvaraju kod prosečnog gledaoca neminovan osećaj da ti likovi moraju progovoriti na engleskom, verovatno s jakim australijskim naglaskom. Ali onda čujemo reči na dobro poznatom dijalektu i moramo protrljati oči kako bismo bili sigurni da je ono što gledamo zaista stvarnost, a ne još jedna montaža.

Oduševljeni kritičar potom naglašava da "Volja sinovljeva" izgleda odlično:

- U više od dva sata trajanja ambijent i prostranstvo postapokaliptičnog sveta prikazani su nam izdašno i bez ustezanja. Ono što je u tom smislu nedostajalo njegovom Džeju i Dorćolu sedamdesetih i osamdesetih, Nemanja Ćeranić je u "Volji" uspeo ostvariti, pa nas kamera vodi i daje izdašan uvid u pustoš ostalu nakon nuklearne katastrofe.

LIČNOSTI IZ EPIKE

Maslać naglašava da film nema direktnih veza sa današnjim svetom i pronalazi podudarnosti s ličnostima iz srpske epske poezije:

- Slepi guslar nalik legendarnom Filipu Višnjiću, potom epizoda s otmicom mlade, arhaičnim imenima poput Aberdara, Barjaktara ili evokativnim poput Jovanove pratilje Anđelije (Isidora Simijonović) - neminovna je pomisao na istoimenu vernu ljubu Banović Strahinje, srpskog junaka iz pretkosovskog ciklusa, koju je nekad glumila Sanja Vejnović u filmu Vatroslava Mimice.

Omaž vesternu i Kurosavi

Sergej u filmu funkcioniše kao spoj Vuka Brankovića i Vlaha Alije, turskog despota s imidžem antagonista iz Kurosavinih filmova. Dakle, osim što su ponosni Srbi, Ćeranić i Madžarević, kao i njihova ekipa, više od svega su i posvećeni filmofili, pa, osim srpsko-epskih, ovde, makar u smislu vizuelnih rešenja, prevladavaju omaži američkoj kinematografiji, vesternima, ali i samurajskoj estetici u njenom pop-kulturnom derivatu, zaključuje kritičar Indeksa.

Režija
  • Nemanja Ćeranić
  • scenario
  • Strahinja Madžarević
  • glavne uloge
  • Igor Benčina
  • Isidora Simijonović
  • Marta Bjelica
  • Sergej Trifunović
  • Jovo Maksić
  • Svetozar Cvetković
  • Miodrag Radonjić

BONUS VIDEO: