U PRODAJNOJ GALERIJI „BEOGRAD“: Večeras se otvara izložba “Nostalgija”, fotografkinje Sonje Žugić!
IZVOR: Republika - 04.11.2022 | 18:16
Izložba ''Nostalgija'' trajaće od 3 – 22. novembar 2022.
Sonja Žugić (1977) je diplomirala na odseku Filmska i TV kamera Akademije umetnosti u Beogradu. Doktorirala je na odseku za Scenski dizajn Interdisciplinarnih poslediplomskih studija Univerziteta umetnosti u Beogradu.
Član je ULUPUDS-a, sekcija umetnička fotografija od 2008. Dobitnik je brojnih nagrada od kojih izdvajamo FIAP zlatnu plaketu na internacionalnom trijenalu fotografije u pozorišnoj umetnosti, Sterijino pozorje, Plaketa Majske izložbe ULUPUDS-a (2015, 2018 i 2021) i „Rovinj Photo Days“ grand priја i prvо mesto u kategoriji pejzaža. Kao fotograf i dizajner svetla sarađuje sa brojnim beogradskim pozorištima i Bitef festivalom, časopisima iz oblasti kulture. Njeni radovi nalaze se u brojnim privatnim i javnim kolekcijama u zemlji i inostranstvu.
Vođena iskrenim humanističkim nazorom fotografa koji neposredno dokumentuje i nepristrasno „biva u svetu“ portretisanih ličnosti i prizora, Sonja Žugić nas sa ciklusom „Nostalgija“ uvodi u unutrašnji svet afričkih priobalnih gradova. Sidi Ifni, španski kolonijalni grad na zapadnoj obali Maroka, u formalnom smislu intepretiran je kroz abolirane planove svoje krovne arhitekture i neba, viđenih iz perspektive tla.
Foto: Republika
Umetnica se skrupulozno prepušta „anatomiji tla“ afričkog grada, zatvorenoj u virtuelnim kretnjama bazarske gomile i njenom netrpeljivom otklonu od zažarenog afričkog sunca. Kruženje tela u lavirintu mimetizovano je traženjem središta u neumoljivom mimohodu sunca i njegovim menama u gornjem rakursu slike, u žigosanju njegovih senki, oživljavanju putenih kontrasta boje i ne-boje, opipljivom brisanju granice između neba i zemlje.
Kao u ranijim ciklusima, u kojima se prostor slike oživljava kroz igru formalnih elemenata i gotovo crtačke intervencije dobijene izjednačavanjem dubine planova kadra – Žugićeva i u ciklusu Nostalgija organizuje apstraktnu kompoziciju slike bez aktera, koja na sasvim originalan način rekreira ritmove življene svakodnevice jedne zajednice. Brižljivom fotografskom egzekucijom, umetnica nas uvodi u mrežu jednovremeno poetskog sećanja i osvešćenog egzotizma, čulne percepcije i događajne istorije, isprepletenih habitusa intime koji su u ciklusu „Nostalgija“ mapirali jedinstvene prostore svetlosti njenih senki i ispričali svojevrsnu sagu o svetlu.