Mihailo, iguman manastira Sv. Arhangeli – Nemamo crkvu, ali imamo svetinju

Autor:

Vesti

23.06.2023

11:55

Pratite nas i putem Android ili iOS aplikacija

Android aplikacija ios aplikacija huawei aplikacija

Starešina manastira Sveti Arhangeli kod Prizrena već duže od 10 godina je iguman Mihailo, rođen kao Mirko Tošić 1972. godine u Brčkom.

Mihailo, iguman manastira Sv. Arhangeli – Nemamo crkvu, ali imamo svetinju

Foto: Riznica net

Ceo tekst sa fotografijama preuzet od autorke Jelene Lugonje sa portala brckodanas.com:

Osim mati Fevronije, igumanije Pećke Patrijaršije od 1960. do 2015. godine, rodom iz okoline Brčkog, naš grad je dao još jednog, ne manje značajnog, čuvara pravoslavlja na Kosovu i Metohiji.

Foto: Riznica net

iguman Mihailo, manastir Svetih Arhangela

Starešina manastira Sveti Arhangeli kod Prizrena već duže od 10 godina je iguman Mihailo, rođen kao Mirko Tošić 1972. godine u Brčkom. Nakon osnovne škole u Brčkom, završio je Bogosloviju Svetog Kirila i Metodija u Prizrenu. Zamonašio ga je episkop Artemije 1994. godine u manastiru Crna Reka i tada je dobio monaško ime Mihailo. Episkop Artemije rukopoložio ga je i u čin đakona u Pećkoj Patrijaršiji 1995. godine na Teodorovu subotu. U čin jeromonaha rukopoložio ga je 26. jula 1998. godine, na prvoj liturgiji na Sabor Svetih Arhangela, u manastiru Sveti Arhangeli, patrijarh Pavle.

Foto: Riznica net

arhimandrit Mihailo i patrijarh Pavle

2000. proizveden je u čin protosinđela u manastiru Sopoćani. Danas je arimandrit Srpske pravoslavne crkve. Bio je monah i iguman u još nekoliko manastira, prije starešinstva u Svetim Arhangelima. U manastiru Visoki Dečani bio je iskušenik u vrijeme kada je iguman manastira bio današnji episkop raško – prizrenski Teodosije. Bio je iguman manastira Sopoćani, jedno vrijeme bio je i u manastiru Fenek na Fruškoj Gori, a boravio je i u Americi, u manastiru Svetog Germana na Aljasci. I to je samo dio priče iz njegovog života.

Foto: Riznica net

 

Iguman srpske carske Svetoarhangelske lavre, jednog od najznačajnijih srpskih duhovnih, nacionalnih i istorijskih središta, posvećenih nebeskim silama – arhangelima Mihailu, Gavrilu i Rafailu, arhimandrit Mihailo Tošić, sve vrijeme otkako je u Dušanovom gradu strpljivo i svesrdno radi na obnovi manastira, koji je decenijama i vijekovima u ruševinama, ali nikada nije bio zaboravljen.

Foto: Riznica net

Manastir Svetih Arhangela, Kosovo i Metohija

Ovaj veliki manastirski kompleks nalazi se tri kilometra od Prizrena, u klisuri rijeke Bistrice, u podnožju Šar planine.

Foto: Riznica net

 

U sklopu manastirskog kompleksa nekada se nalazila monumentalna crkva Svetih Arhangela, manja crkva Svetog Nikole, višespratni manastirski konaci, biblioteka, bolnica, kao i prostrana manastirska trpezarija, sagrađena u obliku upisanog krsta.

Svetoarhangelska lavra nazvana je “najvećim arhitektonskim djelom koje je srpski čovjek napravio”, a po duhovno-umjetničkim dometima spada u jednu od najreprezentativnijih cjelina srpske srednjovjekovne umjetnosti.

Kako piše na web stranici Društva prijatelja manastira Svetih Arhangela kod Prizrena manastir Sveti Arhangeli podignut je na mjestu jedne starije crkve, a građen je od 1343. do 1352. godine, kao zadužbina cara Dušana. Kako i priliči monumentalnoj zadužbini najmoćnijeg balkanskog vladara onog doba, u njemu je živjelo oko dvjesta monaha sa prvim igumanom, blaženim mitropolitom Jakovom, koji se starao o izgradnji manastira. Manastirska dobra prostirala su se od Šar planine do Jadranskog mora. Car je osnivačkom poveljom Svetim Arhangelima poklonio 93 sela, rudnik gvožđa u Toplici, plodnu zemlju i vinograde. Prihodi od bogatog prizrenskog trga pripadali su manastiru, ulje je stizalo iz Bara, a riba iz Skadarskog i Plavskog jezera.

Foto: Riznica net

 

U glavnoj manastirskoj crkvi sahranjen je car Dušan, a pomirenje Srpske crkve i Carigradske patrijaršije, koje se dogodilo u manastiru, najznačajniji je događaj manastira nakon Dušanove smrti. Istoričar Konstantin Jireček piše da su 1375. godine, posle izmirenja srpske i grčke crkve, izaslanici obiju crkava održali službu na grobu cara Dušana i skinuli anatemu sa njega, cara Uroša i patrijaraha Joanikija i Save. Jedno vrijeme je u manastiru boravio sveti Jefrem, srpski patrijarh u vrijeme Kosovskog boja.

Foto: Riznica net

Manastir Svetih Arhangela kod Prizrena

U periodu nakon dolaska Turaka na Balkan, o životu manastira nema mnogo podataka. Padom Prizrena 1455. godine, manastir je zauzet i oštećen. Rijetki istorijski izvori i arheološka istraživanja kazuju da čitav komleks propada, a od druge polovine XVI vijeka počinje njegovo temeljno rušenje. Crkvu je potpuno porušio Sinan paša, a materijal sa uništenog manastira koristio je 1615. godine za izgradnju svoje džamije u Prizrenu. Napušten, sravnjen sa zemljom i zasut plavinom, spomenik je u takvom stanju ostao tri vijeka. Za sve to vrijeme, narod ga nikada nije izgubio iz pamćenja. I u tim smutnim vremenima, Srbi su se na ruševinama okupljali dva puta godišnje, o ljetnjem i jesenjem Svetom Arhangelu, čuvajući srednjovijekovnu tradiciju o saborima u Prizrenu, od kojih su se dva održavala i tada u arhangelskom manastiru.

Foto: Riznica net

 

Prota dr Radoslav Grujić iz Skoplja, 1927. godine izvršio je obimna istraživanja i otkopavanja manastira, a nađeni materijal prenio je u Arheološki muzej u Skoplju. Poslije Drugog svjetskog rata, sedamdesetih godina prošlog vijeka, obavljeni su obimni konzervatorski i restauratorski radovi, tako da su zaštićeni temelji i dijelovi zidova. Prota Grujić je mošti cara Dušana prenio u Beograd.

Foto: Riznica net

Manastiri Raško – prizrenske eparhije na Kosovu i Metohiji

Obnova ove svetinje traje godinama, vijekovima, praktično od XVII vijeka.
2005. godine obnovljen je jedan manji konak. 2013. i 2014. godine obnovljen je drugi, veliki konak, površine 1.500 metara kvadratnih.

Foto: Riznica net

 

Iguman Mihailo kaže da: „Konak ima 55 duplih kreveta i obezbjeđuje prenoćište za blagovjerni narod, koji dolazi u posjetu manastiru, na molitve i bogosluženja i koji ide u obilazak manastira Visoki Dečani, Pećke Patrijaršije kao i cijelog područja Kosova i Metohije. Manastir ima i paraklis Svetog Nikolaja Srpskog i Svetog Lazara Četvorodnevnog. Nemamo crkvu, ali imamo svetinje!“

Manastir Sveti Arhangeli je pod zaštitom države Srbije, te je država u periodu od 2012. – 2014. godine za obnovu, izgradnju i zaštitu vjerskog nasljeđa izdvojila sredstva za proces obnove i izgradnje dijelova ovog najjužnijeg srpskog manastirskog kompleksa na Kosovu i Metohiji, koji je uvršten i u turističku mapu Turističke asocijacije Kosova i Metohije i Turističke organizacije Srbije, s obzirom na obnovljeni konak i njegov smještajni kapacitet.

Foto: Riznica net

arhimandrit Mihailo, princ Filip i princeza Danica Karađorđević, crkva Bogorodica Ljeviška u Prizrenu

Godine 2020. u Brčkom je organizovano dobrotvorno veče radi prikupljanja novca za pomoć u očuvanju i obnovi manastira Sveti Arhangeli. Tom događaju prisustvovao je i iguman Mihailo.

Foto: Riznica net

iguman Mihailo u Brčkom 2020. godine

“U uslovima u kojima danas malo bratstvo manastira živi, nije moguće planirati kompletnu obnovu manastira”, rekao je tada arhimandrit Mihailo, izrazivši nadu da će neke nove vlasti imati više razumijevanja za ovu svetinju i njenu obnovu, ali to se još nije dogodilo. Iguman povremeno dolazi i u svoj rodni kraj, ali je njegova misija i dalje očuvanje i obnova Svetih Arhangela, iako su danas opasani žicom.

Foto: Riznica net

iguman Mihailo sa igumanom Hilandara Metodijem

O njegovoj dobroti, ljubavi, razumijevanju i blagosti koju osjete svi koji porazgovaraju sa njim svjedoče brojne molitve, besjede, priče, susreti, reportaže i novinski članci.

Foto: Riznica net

 

Tako je ostalo i zabilježenih priča i o njegovom odnosu sa umirovljenim episkopom zahumsko – hercegovačkim Atanasijem, velikim učiteljem i teologom, koji se upokojio u Trebinju 2021. godine.

Foto: Riznica net

Prilepac, mjesto gdje su bili dvori Svetog kneza Lazara, u sredini episkop Atanasije

Episkop Atanasije boravio je na Kosovu i Metohiji za vrijeme pogroma 2004. godine i upravo su se njih dvojica prvi obreli u manastiru Devič, sklanjajući golim rukama ugarke sa ćivota Svetog Joakinija Devičkog, da bi posvjedočili da, iako je crkva porušena i spaljena, mošti nisu oštećene.

Foto: Riznica net

arhimandrit Mihailo i vladika Maksim, promocija knjige o episkopu Atanasiju
 

A dan pred upokojenje episkopa Atanasija, iz Prizrena u Trebinje stigao je i iguman Mihailo, ohrabrivši čitavu bolnicu da svi zajedno za vladiku pjevaju „Ječam žela kosovka devojka“ i tako su svi i pjevali i plakali u isto vrijeme.

Poštovani čitaoci, možete nas pratiti i na platformama: Facebook, Instagram, YouTube, TikTok, Telegram, Vajber. Pridružite nam se i prvi saznajte najnovije i najvažnije informacije.
Naše aplikacije možete skinuti sa Google Play i Apple AppStore.

BONUS VIDEO:

Komentari (0)

Loading