SLAVIMO SVETOG ARSENIJA SREMCA: Bio je najbolji učenik Svetog Save i njegov naslednik, a nijedna crkva u Srbiji mu nije posvećena

Mladi Arsenije „od mladosti svoje” voleo je monaški život, a uzor je pronašao u jedinom pravoslavnom manastiru u Sremu.

Manastir Sveti Dimitrije u Sremskoj Mitrovici, u kom je boravio sv. Arsenije, u izvorima rimske kurije označava se kao „pun monaha Grka” i „leglo šizmatičkih zabluda”.

Kada je čuo za delatnost Svetog Save otišao je njemu u Žiču. Sveti Sava ga je ubrzo postavio za igumana Žiče.

U zborniku Žitija kraljeva i arhiepiskopa srpskih nalazi se obimna hagiografija Sv. Arsenija, koju je napisao Arhiepiskop Danilo II, kao i njegovo žitije i služba.

Nasledio je „presto arhiepiskopa srpskih i pomorskih zemalja” 1233. godine, na lično zauzimanje Svetog Save, koji se sa trona povukao pred drugi polazak za Jerusalim. Zajedno sa kraljem Vladislavom Arhiepiskop Arsenije je podigao Crkvu Sv. Apostola u Rugovskoj klisuri kod Peći, odredivši je umesto Žiče da bude sedište srpske crkve, jer je Žiča bila suviše izložena napadima neprijateljskih vojski. Zajedno sa kraljem Vladislavom starao se oko prenosa moštiju Sv. Save iz Trnova u Srbiju i učestvovao je u prenosu stolice episkopa stonskih iz Manastira Presvete Bogorodice u Stonu u manastir Sv. Petra i Pavla na Limu.

Povukao se sa trona 1263. usled teške bolesti (paralize). Bolovao je i umro u Crnči 28. oktobra 1266. godine i sahranjen u hramu Svetih Apostola u Peći.

Najveći deo moštiju Svetog Arsenija Sremca danas se nalazi u manastiru Ždrebaonik u Crnoj Gori i predstavlja jednu od velikih svetinja Mitropolije crnogorsko-primorske. Sveti arhijerejski Sinod SPC i patrijarh Varnava udovoljili su 1933. molbi ruskog arhiepiskopa Nestora da deo moštiju Svetog Arsenija odnese u Mandžuriju, u grad Harbin, odnosno kapelu Doma milosrđa. Njegov kult u Rusiji bio je rasprostranjeniji nego kult Svetog Save.

U Sremskim Karlovcima se čuvaju i čestice moštiju Svetog Arsenija Sremca, u Sabornoj crkvi svetog Nikole. Čuvena Karlovačka bogoslovija nosi njegovo ime.

Srpska pravoslavna crkva ga proslavlja kao svetitelja 28. oktobra po crkvenom tj. 10. novembra po građanskom kalendaru.