HRVATI ODUŠEVLJENI FILMOM "VOLJA SINOVLJEVA": "POBESNELI MAKS" S UKUSOM ŠLJIVOVICE
Srpska kinematografija deluje gigantski u odnosu na sve regionalne, pun je hvale kritičar Indeksa
Posle salve pohvala na račun serije "Sablja", hrvatski novinari sada su pali u trans zbog filma "Volja sinovljeva", koji je juče počeo da se prikazuje u srpskim bioskopima. Za obe pozitivne kritike jedno je zajedničko: divljenje našoj kinematografiji.
SVE VRHUNSKI
- Hteli to drugi u okruženju priznati ili ne, srpska kinematografija u ovom trenutku deluje gigantski u odnosu na gotovo sve regionalne. Tako je u gotovo svakom aspektu filmske umetnosti - režiji, glumi, scenariju, a ponajviše u produkciji, u čiji je razvoj susedstvo uložilo dovoljno, očigledno metodično i kontinuirano, da su projekti o kojima se nekada moglo samo sanjati, poput "Volje sinovljeve", postali mogući - piše kolumnista Indeksa Andrija Maslać.
On dodaje da se radi o postapokaliptičnoj verziji "Pobesnelog Maksa" ili, kako je duhovito naziva, "Med Maks s aromom šljivovice":
- Vrhunski izgled scenografije, kostima, maski, fotografije, zvuka i opšti estetski dojam stvaraju kod prosečnog gledaoca neminovan osećaj da ti likovi moraju progovoriti na engleskom, verovatno s jakim australijskim naglaskom. Ali onda čujemo reči na dobro poznatom dijalektu i moramo protrljati oči kako bismo bili sigurni da je ono što gledamo zaista stvarnost, a ne još jedna montaža.
Oduševljeni kritičar potom naglašava da "Volja sinovljeva" izgleda odlično:
- U više od dva sata trajanja ambijent i prostranstvo postapokaliptičnog sveta prikazani su nam izdašno i bez ustezanja. Ono što je u tom smislu nedostajalo njegovom Džeju i Dorćolu sedamdesetih i osamdesetih, Nemanja Ćeranić je u "Volji" uspeo ostvariti, pa nas kamera vodi i daje izdašan uvid u pustoš ostalu nakon nuklearne katastrofe.
LIČNOSTI IZ EPIKE
Maslać naglašava da film nema direktnih veza sa današnjim svetom i pronalazi podudarnosti s ličnostima iz srpske epske poezije:
- Slepi guslar nalik legendarnom Filipu Višnjiću, potom epizoda s otmicom mlade, arhaičnim imenima poput Aberdara, Barjaktara ili evokativnim poput Jovanove pratilje Anđelije (Isidora Simijonović) - neminovna je pomisao na istoimenu vernu ljubu Banović Strahinje, srpskog junaka iz pretkosovskog ciklusa, koju je nekad glumila Sanja Vejnović u filmu Vatroslava Mimice.
Omaž vesternu i Kurosavi
Sergej u filmu funkcioniše kao spoj Vuka Brankovića i Vlaha Alije, turskog despota s imidžem antagonista iz Kurosavinih filmova. Dakle, osim što su ponosni Srbi, Ćeranić i Madžarević, kao i njihova ekipa, više od svega su i posvećeni filmofili, pa, osim srpsko-epskih, ovde, makar u smislu vizuelnih rešenja, prevladavaju omaži američkoj kinematografiji, vesternima, ali i samurajskoj estetici u njenom pop-kulturnom derivatu, zaključuje kritičar Indeksa.
Režija
- Nemanja Ćeranić
- scenario
- Strahinja Madžarević
- glavne uloge
- Igor Benčina
- Isidora Simijonović
- Marta Bjelica
- Sergej Trifunović
- Jovo Maksić
- Svetozar Cvetković
- Miodrag Radonjić
Poštovani čitaoci, možete nas pratiti i na platformama:
Facebook,
Instagram,
YouTube,
TikTok,
Telegram,
Vajber.
Pridružite nam se i prvi saznajte najnovije i najvažnije informacije.
Naše aplikacije možete skinuti sa
Google Play i
Apple AppStore.
BONUS VIDEO:
Komentari (0)