SRCEPARAJUĆA FILMSKA PRIČA: Na današnji dan su ubijeni Admira i Boško, umrli su zagrljeni

18. maja 1993. dvoje mladih Sarajlija odlučilo je da napusti ratom zahvaćen grad. Uspeli su da pronađu veze kod zaraćenih strana, tada Srba i Bošnjaka, i da zajedno krenu preko mosta Vrbanja na Grbavici. Snajper je prvo život ugasio Bošku, a zatim je ranjena i Admira koja je izdahnula nakon desetak minuta, držeći u naručju mrtvog momka.

Njihova tela ostala su da leže zagrljena na mostu čitavih sedam dana jer su međunarodne snage odbile da pomognu u uklanjanju tela, dok su se zaraćene strane međusobno optuživale ko je kriv za smrt dvoje mladih ljudi. 

Tela su kasnije uz pomoć Radnog voda izvučena na Grbavicu, deo Sarajeva koji je tada bio pod kontrolom Vojske Republike Srpske. Sahranjeni su u Lukavici na srpskom vojničkom groblju, ali su im tela 1996, po želji Admirinih roditelja, prenesena na groblje Lav u Sarajevu. 

O njihovoj tragičnoj sudbini zbog koje su postali simbol stradanja u BiH i zbog koje su nazvani sarajevskim Romeom i Julijom, napisano je mnogo tekstova i snimljeno mnogo dokumentarnih filmova, u kojima su govorili Admirini i Boškovi roditelji, prijatelji koji su učestvovali u dogovoru oko prelaska, svedoci ubistva i druge osobe iz života mladog para. 

Obdukcije njihovih tela nikada nisu urađene, niti je vođena istraga koja bi pokazala iz kog je pravca pucano na njih tako da su ubice do dan danas ostale nepoznate. 

U jednom od filmova o Admirii Bošku Edin Garaplija, bivši agent tajne policije je u intervjuu "Slobodnoj Dalmaciji" optužio bošnjačku specijalnu jedinicu "Ševe", za ubistvo mladog para, iako se dugo verovalo da je to učinila srpska strana.