Do svetinje vodi uska staza, poznata kao probojnica, koja je duga 1,5 kilometara i strma, ali nije previše naporna.
Nedaleko od sela Gornji Matejevac, smešten između brda Beli vrh i Debeli Del, nalazi se manastir Svetog Jovana Krstitelja. Do njega vodi uska staza, poznata kao probojnica, koja je duga 1,5 kilometara i strma, ali nije previše naporna. Iako fizički izazovan, put ne vodi samo do manastira, već sprovodi i kroz istoriju i tradiciju, koja je ovaj svetionik duhovnosti učinila posebnim.
Manastir Svetog Jovana Krstitelja postao je jedno od najvažnijih pravoslavnih svetilišta, naročito nakon čudesa koja su se desila pred NATO bombardovanje 1999. godine. Najpoznatije čudo vezuje se za ikonu Svetog Jovana Krstitelja koja je, neposredno pred početak bombardovanja, "proplakala".
Iste godine, ispod Krsta donesenog iz Jerusalima 1995. godine, kandilo se pomeralo gore-dole. Ovaj neobičan događaj protumačen je kao znak da će opasnost sići sa neba, dok su suze sa ikone Svetog Jovana Krstitelja bile "viđene" kao plač za narodom Srbije.
Prema narodnom predanju, na mestu današnjeg manastira se još u antičkom periodu nalazilo pagansko i hrišćansko svetilište. Prvi manastir je, prema nekim izvorima, podignut u vreme cara Konstantina Velikog, dok se tačan datum izgradnje manastira ne zna. Smatra se da je manastir podignut u 11. veku.
Turski popisi iz 1489, 1516. i 1564. godine spominju ovaj manastir, iako je u popisu iz 1564. bio već opusteo. Prema predaji, tokom turskog ropstva, u manastiru je bilo dvanaest monaha, koji su se bavili pčelarstvom, prepisivanjem bogoslužbenih knjiga i narodnim prosvetiteljstvom.
Manastirska crkva je obnavljana više puta tokom svoje istorije. U 16. veku dograđena je priprata i crkva je tada dobila novi živopis. Ipak, od tih fresaka sačuvana je samo predstava Hrista u grobu. Kasnije, 1835. godine, mitropolit Kalinik obnovio je hram, a 1869. godine manastir je ponovo živopisan. Ova obnova bila je jedna od najvećih u njegovoj istoriji.
U 19. veku manastir je bio više puta uništavan. Tokom Milojeve i Srndakove bune 1841. godine, manastir je razoren kao znak odmazde jer su se tu sastajali ustanici predvođeni popom Ignjatom. Obnova je završena 1869. godine, kada je manastir dobio i novi duborezni ikonostas sa 46 ikona.
Takođe, prema jednoj narodnom predanju, vojvoda Stevan Sinđelić se sa svojim ratnicima pričestio u manastiru pre nego što je poginuo na Čegru. Ovaj događaj ostao je upamćen kao deo istorije manastira, koji je i tada bio duhovno utočište.
Nakon oslobođenja Južnih krajeva 1878. godine, kralj Milan Obrenović je darovao manastiru konak i zvono, izliveno u Vršcu. Iako je manastir tokom 20. veka bio uglavnom pust, u periodu nakon Oktobarske revolucije ruske monahinje su otvorile školu za slepu decu, što je ostalo upamćeno kao značajan doprinos manastira društvenoj zajednici.
Devedesetih godina prošlog veka, manastir je ponovo oživeo. Danas je to muški manastir, koji je 1997. godine proglašen spomenikom kulture zbog svog kulturnog i istorijskog značaja.
Svi oni bili su mladići, vojnici rimskog cara Likinija i svi su tvrdo verovali u Isusa Hrista.
Pravoslavlje ukazuje na to da prava sreća i mir nisu povezani sa spoljnim bogatstvom, već sa unutrašnjim duhovnim mirom.
Učio je o lekarstvu i lečio bolesnike, kako prirodnim lekovima, tako, ako ne i više, i molitvom na koju se navikao još od detinjstva.
Gresi koji su se ponavljali, mogu se samo navesti, a mogu se opisati i situacije koje su dovele do greha, priča sveštenik.
U svojoj knjizi „Misli za svaki dan u godini”, u sredu četvrte sedmice Velikog posta, Sveti Teofan Zatvornik iznosi ključne misli o suštinskoj promeni koju krštenje donosi, podsećajući nas da je prava snaga u samoodricanju i povezivanju sa Hristom
Nikifor je službovao nekoliko godina na dvoru u istom zvanju kao i njegov otac. Ali, ostavio je dvor i udaljio se do obale Bosfora i tamo sagradio manastir.
U podgoričkom hramu Svetog Georgija i Svetih novomučenika momišićkih služena je liturgija u slavu mučenika koji su svedočili veru svojim životima, a nadahnuta beseda vladike Pajsija i izložba posvećena stradanju srpskog naroda obeležili su ovaj sveti trenutak.
Iako je bila spremna da zbog braka s njim pređe u pravoslavlje, jedna od najlepših devojaka u Mostaru nije postala supruga slavnog pesnika.
Kada vernici dolaze, monahinje ih dočekuju napolju, s radošću i ljubavlju, ali u njihovim očima se može videti želja da ugoste posetioce u toplom i zatvorenom prostoru.
U vreme strogog posta često ponestane ideja za ukusne obroke na vodi. Donosimo autentičan recept za paštetu od belog pasulja – kremastu, zasitnu i punu ukusa!
Uoči druge godišnjice od tragedije koja je odnela 57 života, otac Hristodulos Papaioanu kaže da je kroz ovaj neverojatan gubitak pronašao snagu da se nosi s patnjom.
Đakon Svetojovanjskog hrama objašnjava kako običaji uoči ova dva sveta dana često nisu u skladu sa suštinskim učenjima hrišćanske vere.
Srpska pravoslavna crkva danas proslavlja najradosniji praznik, dan rođenja Isusa Hrista u Vitlajemskoj pećini.
Ponekad je obačajno pravo jače i od pozitivnih državnih, pa i crkvenih zakona. Tako je i sa kumstvom, objasnio je otac Dušan.
Jedna freska u manastiru Visoki Dečani i zapis istoričara Nićifora Grigora otkrivaju mogućnost da je car Dušan imao još jedno dete
Crkva je dobila ime prema jednom od devet originalnih svetaca – Abuni Jematu – koji ju je isklesao u 5. veku.
U manastiru je otkriven stari živopis, koji datira s kraja 13. veka. 2016. godine je raslojen jedan deo, a 2017. se nastavilo sa mehaničkim suvim čišćenjem. Tada je i otkrivena freska Strašni sud.
Meštani sela Jovac kažu kako je jedan od njih, Dragoljub Krstić, sanjao da napravi crkvu u stablu drveta.
Iako je bila spremna da zbog braka s njim pređe u pravoslavlje, jedna od najlepših devojaka u Mostaru nije postala supruga slavnog pesnika.
Kada vernici dolaze, monahinje ih dočekuju napolju, s radošću i ljubavlju, ali u njihovim očima se može videti želja da ugoste posetioce u toplom i zatvorenom prostoru.
Nakon četiri godine pravnih bitki, manastir Odhigitrija je uspešno iselio stočare koji su odbijali napustiti zemljište, dok je otac Parfenios razjasnio optužbe na račun manastira.
Sveta Ksenija Petrogradska je, kroz svoj podvig jurodivosti i čudotvorstva, tajno doprinosila izgradnji crkve Smolenske majke Božije, noseći cigle noću, što su radnici otkrili tek kada su je zatekli pri tom činu, a njen dar prozorljivosti i čuda i dalje pomažu ljudima u nevolji.
Na svečanosti povodom Dana nezavisnosti Grčke u Beloj kući američki predsednik primio je nesvakidašnji dar i hvalospeve bez presedana. Grčka pravoslavna zajednica slavila je svoj veliki dan, dok je Tramp iskoristio priliku da istakne snagu grčkog naroda i njegov značaj u Americi.
Krajem 2022. godine, stigao je na misiju u Evropu, tačnije u Mađarsku, gde je dve godine učio jezik, a početkom ove godine kroz novu misiju i zvanje, stigao je u Mužlju.
Ukoliko niste u mogućnosti da posvetite svetinju nadomak Srbije ovom velikom svecu se možete pomoliti sledećim rečima.
