"USTAŠE I KOMUNISTI su izvukli najveću korist iz naše tragedije"! VUK DRAŠKOVIĆ progovorio o zločinima nad Srbima

Foto: Tanjug

Vuk Drašković

Nakon romana "Aleksandar od Jugoslavije", koji je inspirisao mnoge umetnike da prekinu vekovnu ćutnju o kralju koji je pao kao prva žrtva fašizma u Evropi, pisac Vuk Drašković beskompromisnim jezikom i majstorskim perom napisao je svojevrstan nastavak "I grob i rob", dubokoumnu, detaljnu i zastrašujuću priču o sunovratu Srbije nakon ubistva Kralja Ujedinitelja u Marselju.

O ubistvu prve države u kojoj su živeli svi Srbi, užasnim posledicama tog 27. marta 1941. godine, krivcima koji su uz poklič: "Bolje grob, nego rob" iskopali stotine hiljada grobove i napravili milione robova za Srpski telegraf govori pisac Vuk Drašković, čija su i zabranjivana dela nalazila put do čitalaca.

Vuk Drašković je inspirisao velike umetnike! Prema Draškovićevom romanu "Nož", zabranjivanom pre četiri decenije, snimljen je istoimeni film, koji je ovenčan značajnim nagradama. Delo "Aleksandar od Jugoslavije" inspirisalo je i proslavljenog reditelja Zdravka Šotru, koji, najvernije držeći se knjige, snima film i seriju "Kralj", motivisan da ispravi istorijsku nepravdu prema prvoj žrtvi fašizma u svetu.

U romanu progovarate o greškama i lažima uticajnih Srba koji su nas, prema vašim rečima, gurnuli u najgoru katastrofu dosad. Ko nosi najveću krivicu?

- I Britanija i Amerika i Sovjetski Savez pritiskaju u martu 1941. kneza Pavla da Kraljevina Jugoslavija zarati sa Hitlerovom Nemačkom, da izvrši samoubistvo u državnom interesu tih naših saveznika. U tome, ipak, ne bi uspeli bez odlučujuće podrške srpskih generala i oficira, apisovaca u nacionalnoj eliti, i patrijarha i većine vladika Srpske crkve. Za glavnog junaka mog romana, koji je bio novinar i savetnik kneza Pavla, najveći krivci za vojni puč 27. marta su akademik Slobodan Jovanović i patrijarh Gavrilo Dožić.

Foto: Tanjug

Knjiga koja će promeniti istoriju

Ko je izvukao najveću korist iz naše tragedije?

- Ustaše i komunisti. Da nije bilo 27. marta 1941, ne bi bilo ni Pavelićeve ustaške Hrvatske, ni Jasenovca, ni genocida nad Srbima, niti bi bilo komunističke revolucije.

Da li još uvek osećamo posledice pogrešnih odluka?

- Nesreće koje se proslavljaju moraju da se ponove. I ponovile su se na kraju prošlog veka, a ponavljaju se i danas. "Plan Z-4" od 1995, kojim je Srpskoj Krajini garantovan status države u Hrvatskoj, odbijen je uz pokliče: "Bolje grob, nego rob u državi Hrvatskoj, bolje rat, nego sa Hrvatima pakt!" I desila se katastrofa krajiških Srba. Godine 1999, uz zakletve Lazarovom opredeljenju za carstvo nebesko, za poraz i smrt, Srbija je ušla u kosovski rat protiv NATO alijanse. Rezultat: Kosovo izgubljeno, većina Srba se iselila, a Srpska crkva na litijama i molebanima "brani" Kosovo.

Prvo su vam zabranjivali romane, pa ste preživeli najsuroviju komunističku torturu i veliko stradanje. Samo mali deo vašeg decenijskog progona i stradanja čitaoci su uspeli da osete u romanu "Meta". Da li vam istina za koju se borite zapravo daje snagu da vaše pero i dalje bude briljantno i oštro?

- Sem pera, pamćenja i duga prema ubijenim u mojoj porodici i stranci, nemam drugu neku snagu ili oružje. Zato nastavljam da pišem, da govorim, da svedočim uprkos brdima udbaških neistina i pretnji kojima sam izložen. Za sve njih koji su ubili Jugoslaviju, koji su skrivili stotine hiljada grobova, milione raseljenih, koji su skrivili i hrvatsku "Oluju" i gubitak Kosova ja sam - nacionalni izdajnik.