PREMINUO MIHALJ KERTES

Rođen je 29. avgusta 1947. godine u Bačkoj Palanci, u tadašnjoj FNRJ.

Kao dugogodišnji direktor Savezne Uprave carina Savezne Republike Jugoslavije, obezbeđivao je logističku i finansijsku podršku za navodno razne tajne operacije tadašnjeg režima.

Tokom prve decenije 21. veka, nakon 5. oktobra, bio je osuđivan, optuživan, ali i svedok u nekoliko suđenja.Rođen je u Bačkoj Palanci od oca Mihalja, krojača, i majke Olge, domaćice.

Završio je osnovnu i srednju školu, kao i višu „Školu za Upravljanje“, smer socijalni rad, u rodnom gradu.

Foto: Tanjug/D. GOLL

 

Počeo je da radi kao socijalni radnik u gradskoj administraciji, postao član Saveza komunista Jugoslavije 1974. Na lokalnom nivou je napredovao do pozicije sekretara gradskog komiteta Saveza komunista, za koga je postavljen 1986. godine.

Tokom transformacije Komunističke partije u Socijalističku partiju Srbije, postao je pobornik Miloševićeve politike. Njegov uspon u visoku politiku je počeo tokom Antibirokratske revolucije, ustanka protiv „starog režima“ i podržavajući Miloševićevu politiku - započeo proteste u Bačkoj Palanci i vodio proteste do Novog Sada.

Jogurt revolucija

Događaj, poznat kao „Jogurt revolucija“, je doveo do ostavke pokrajinskog vođstva i postavljanja vođstva odanog Miloševiću. Njegova izjava „Zašto se vi kao Srbi plašite Srbije, kad se ja kao Mađar ne plašim?“, ga je posebno proslavila.

Zahvaljujući toj ulozi, ubrzo je postao član Predsedništva, i 1990. je izabran za poslanika parlamenta, i to kao poslanik iz Grocke - beogradskog prigradskog naselja gde nikada nije živeo - pod vrlo sumnjivim okolnostima. Nakon toga je postavljen na čelo službe Državne bezbednosti Saveznog ministarstva unutrašnjih poslova i za pomoćnika federalnog ministra inostranih poslova Petra Gračanina.

Foto: Tanjug/D. GOLL

 

Prisluškivač

Tadašnji premijer Milan Panić ga je oterao nakon incidenta na Londonskoj konferenciji, kada je otkriveno da je nagovorio Vladislava Jovanovića da nosi prisluškivač, da bi on mogao da prisluškuje konferenciju.

Vrh Kertesove karijere je pozicija direktora Savezne Uprave carina, na koju je postavljen 1993, i koju je držao do 2000. Ta pozicija mu je navodno omogućavala da nametne kakvu god taksu je hteo na uvoz i izvoz roba, a funkcija carina je bila punjenje državnog budžeta iz senke.

Bog carine

Tokom svoje „vladavine“, bio je čovek kome je Milošević neograničeno verovao, a proglašavan je i bogom carine. Sa svoje pozicije, navodno je delio ogroman broj poklona, uglavnom vozila i luksuzne robe, i to nerazvijenim selima, raznim lokalnim i državnim predstavnicima, te raznim pripadnicima specijalne policije, vojske...

Foto: Tanjug/D. GOLL

 

Pecao mrežom i dinamitom

Tokom svoje političke karijere, bio je čovek neograničene vlasti u svom rodnom gradu Bačkoj Palanci. Pored njegove (samopriznate) ljubavi prema pecanju mrežom i dinamitom, ostao je upamćen i po vožnji po gradu blindiranom limuzinom do kuće njegove majke.

Imao je moć da otpusti ko mu se god nije dopadao i da nagradi lojalne. Od ukupno 2.300 zaposlenih u Saveznoj Upravi carina tokom njegovog mandata navodno oko 800 je bilo iz njegovog rodnog grada.

Pad Miloševića

Nakon zbacivanja Miloševića 5. oktobra 2000, aktivisti Demokratske opozicije Srbije su provalili u centralu Uprave carina, navodno ga zatekavši kako sa saradnicima uništava dokumentaciju. Od stvari nađenih u zgradi su i 1,3 miliona dolara (u raznim valutama), 10 blindiranih limuzina... Nakon kratkog pritvora, bilo mu je dozvoljeno da napusti zgradu. Nakon dva ponovljena suđenja, u februaru 2007, osuđen je na 2,5 godine zatvora zbog obezbeđenja vozila ubicama opozicionih političara u atentatu na Ibarskoj magistrali 1999.

U septembru 2007. je optužen za zloupotrebu položaja i proneveru. Između ostalog, tužilaštvo je teretilo grupu koja se sastojala od Slobodana Miloševića, Jovana Zebića i Nikolu Šainovića za prenos 38 miliona nemačkih maraka na kiparske banke, gde im se gubi trag. Samo se Kertesu sudi, jer su Milošević i Zebić umrli, a Šainoviću se trenutno sudi u Haškom sudu.