STOTINE HILJADA VERNIKA DOŠLO DA GA ISPRATI KAO OMILJENOG! Danas se navršava 15 godina od smrti PATRIJARHA PAVLA!

Danas se navršava 15 godina od upokojenja patrijarha Pavla. Sahranjen je u porti manastira Rakovica, a tog 15. novembra 2009. godine procenjuje se da ga je od Saborne crkve do manastira Rakovica ispratilo na stotine hiljade vernika.

Patrijarh Pavle jedan je  od omiljenih srpskih patrijarha. Na čelo Srpske pravoslavne crkve došao je u decembru 1990. godine kao 44. patrijarh po redu, a u narodu još živi priča o njegovoj skromnosti i istinoljublju. Upamćen je po mudrom vođenju Crkve u teškim vremenima, ali i po tome što je verujuć narod  često mogao da ga sreće u gradskom prevozu i u šetnjama od Slavije do Kalemegdana. Patrijarh Pavle, rođen kao Gojko Stojčević 11. septembra 1914. godine u selu Kućanci kod Donjeg Miholjca, bio je značajna ličnost Srpske pravoslavne crkve. Tokom svog života, bavio se i naučnim radom, a neka od njegovih objavljenih dela su Monografija o manastiru Devič, beseda Život po Jevandelju i Molitve i molbe.

Za vreme njegovog patrijarhovanja, osnovano je nekoliko eparhija, kao i Akademija SPC za umetnost i konzervaciju. Vraćena je veronauka u škole, a Bogoslovski fakultet postao je deo Univerziteta. Takođe, obnovljene su značajne verske institucije, kao što su Bogoslovija na Cetinju, Duhovna akademija svetog Vasilija Ostroškog u Foči i Bogoslovija u Kragujevcu.

Patrijarh  je završio osnovnu školu u rodnom mestu i gimnaziju u Tuzli, a zatim je studirao Medicinski fakultet, koji je napustio kako bi se posvetio teologiji. Bogosloviju je završio 1936. godine, a potom i Bogoslovski fakultet u Beogradu. 1948. godine zamonašio se u manastiru Blagovještenje, gde je dobio ime Pavle. Sledećih godina, uz sve duhovne službe, kao sabrat manastira Rača i profesor u Prizrenu, ubrzo je postao jeromonah, protosinđel, a zatim i arhimandrit. 1957. godine izabran je za episkopa raško-prizrenskog, gde je ostao 33 godine, sve do izbora za patrijarha.

Patrijarh Pavle je bio odlikovan brojnim medaljama, uključujući Orden Nemanje i Orden Karađorđeve zvezde, a 2005. godine posthumno je imenovan za počasnog predsednika Fonda za Kosovo i Metohiju.